بازگشت
دیدار آشنا
انجنیر زریر انجنیر زریر

           ای یــــار مه لقـــایم، زیبــــاودلـــــربایم

             در محضر حــریفان،تنها مکن رهـــــایم

 

                             یــــــاد تـــــــــرا دلآرا،عشق تـــــــرا نگارا

                             دارم چنـــــــــان دردل،من دانم وخـــــــدایم

 

             درتب بسوخت جانم،فرسوده استخـوانم

             دردی رسیده مارا،ای عشق بکن دوایم

 

                             مـدهوش وبیخودم من،ازعطــر گیسوی تو

                             مجنون صفت زعشقت، شبگرد کوچه هایم

 

             تیـــری زدی بقلبم،وآنگه گــریز کــردی

             بنگـــر بحال زارم، ای یار پُـــر جـفـــایم

 

                             از درد نامـــــــرادی ، بشـکست قـامت مـن

                             دادم بــــــرس ای یار،افتــــاده دربـــــــلایم

 

             ســر مینهم بپایت،جان میـــدهم بـــرایت

             از ساغـــر لبانت ،جـامی بــــده بــــرایم

 

                             سلطان عقل وجـــانم،بهتــــرزهـــــربیـــانم

                             بــاری بیــــــا بسویم،ای مـــاه کم نمـــــایم

 

             هستم اسیـر مویت، میلم همیشـه سویت

             ای عشق جاویدانم، از خود مکن جدایم

 

                              گشتم خراب وافسون،ازچشم جـــادوی تـو

                              بنگــر که کردی آخر،درعشـــق مبتــــلایم

 

                   گشته« زریر» نالان،درملک بیکسی وای

                   یارب نصیب گــردان،دیــــــدار آشنــــــایم


May 18th, 2008


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
بازگشت
شعر،ادب و عرفان